هیدروژناسیون و هالوژن سازی
اسیدهای چرب اشباع نشده با افزودن 1 مول هیدروژن در محل هر پیوند مضاعف می توانند به اسیدهای چرب اشباع شده تبدیل شوند . با حضور یک کاتالیزور فلزی ، مانند پلاتین ، هیدروژن سازی با استفاده از گاز هیدروژن تحت فشار یا افزایش فشار ، افزایش دما یا هر دو انجام می شود. این فرآیند به طور گسترده در تهیه مارگارین از روغنهای گیاهی استفاده می شود.
هالوژن سازی یک واکنش قابل مقایسه است به جز اینکه 1 مول هالوژن در هر پیوند اشباع نشده اضافه می شود رایج ترین هالوژن مورد استفاده است. کلر و برم نیز مؤثر هستند. از آنجا که میزان اشباع اسیدهای چرب به طور مستقیم با میزان هالوژن مصرفی متناسب است ، از این واکنش برای تعیین میزان عدم اشباع اسیدهای چرب ، یعنی تعداد ید لیپید استفاده شده است. البته اسیدهای چرب اشباع نشده در گلیسیریدها و فسفولیپیدها می توانند واکنشهای شیمیایی مربوط به پیوند مضاعف را تحمل کنند.
هالوژنزاسیون مربوط به طب بالینی است. اسیدهای چرب موجود در گلیسیریدهای مورد استفاده در مطالعات جذب اغلب با استفاده از هالوژن زایی با ید رادیواکتیو ، معمولاً 125I انجام می شوند. لیپیدهای برچسب زده شده به این وسیله ارزان تر ، آسان تر قابل دستیابی و آسان تر از ترکیبات با برچسب 14C قابل مقایسه هستند. آزمایشات اختصاصی با استفاده از این ترکیبات در فصل 8 بحث شده است که آیا اسیدهای چرب با ید رادیواکتیو توسط ارگانیسم دقیقاً مورد استفاده قرار می گیرند ، همانطور که اسیدهای چرب طبیعی هستند ، مورد سؤال نیست.
